Ζέα το δημητριακό που απαγορεύτηκε σκόπιμα στην Ελλάδα και αντικαταστήθηκε απο το αλεύρι 1

 

Ζέα το δημητριακό που απαγορεύτηκε σκόπιμα στην Ελλάδα και αντικαταστήθηκε απο το αλεύρι

18:51  /  Μαΐου 8, 2013 

                                                                                          ζέα

Ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο που πρέπει να διαβάσουν όλοι οι Έλληνες .

Ποιο ήταν αυτό το δημητριακό, που τάισε και μεγάλωσε για χιλιάδες χρόνια λαούς, γερούς και δυνατούς;
Γιατί αυτό το δημητριακό, ο ”εθνάρχης” Ελ.Βενιζέλος ,το απαγόρευσε δια νόμου ;
Από ποιους και για ποιόν λόγο, πήρε εντολές; Ποιους ενοχλούσε, η χιλιάδων ετών καλλιέργειά του;
Αυτή είναι η ζειά , που χαρίζει ζωή και που για κάποιο λόγο, δεν έπρεπε οι Έλληνες να συνεχίσουν να τρώγουν!

την αρχαία ονομασία Ζέα, ως προς τη θέση του σημερινού λιμένα (Πασαλιμάνι), παλαιότερα την αμφισβητούσαν πολλοί αρχαιολόγοι[1], εξ αιτίας κυρίως της ετυμολογίας του ονόματος, προσδιορίζοντας έτσι ότι το Πασαλιμάνι ήταν ο αρχαίος λιμένας Μουνιχίας.

Ειδικότερα ο Ησύχιος παραδίνει την ακόλουθη ετυμολογία: "Ζέα, η Εκάτη παρ΄ Αθηναίοις και είς των εν Πειραιεί λιμένων ούτω καλούμενος από του καρπού της ζειάς, έχει δε ο Πειραιεύς λιμένας τρεις κλειστούς". Η ονομασία όμως αυτή από τον καρπό της ζειάς (που πρόκειται για κάποιο είδος σιτηρών) δεν ικανοποιούσε τον αρχαιολόγο ερευνητή Ulrichs και σε επισταμένη έρευνά του διαπίστωσε πως σε κείμενο του Ηροδότου (ΙΙ, 26) αναφέρεται ρητά πως η ζειά είναι κτηνοτροφή, έτσι κατέληξε πως το όνομα Ζέα είναι το έτερο όνομα της Εκάτης δηλαδή της άλλως ονομαζόμενης Μουνιχίας Αρτέμιδος της οποίας το Ιερό βρισκόταν πλησίον της παραλίας του λιμένος που τιμόταν ως Ζέα (Άρτεμις)[2].

Ζειά = “αλεύρι ντινκελ”‏…”φάρμακο σου είναι ή τροφή σου”

Ομάδα επιστημόνων έφθασε εις την Θεσσαλονίκη, όπου εύρισκες τότε ανθρώπους από όλες τις φυλές. Ερεύνησε προσεκτικά και δημοσίευσε το 1922 το πρώτο σύγγραμμα διά τις ομάδες αίματος και τις ιδιαιτερότητες εκάστης. Οι  Έλληνες είναι κατά πλειοψηφία “Ο″ ομάδος και οι υπόλοιποι “Α” ομάδος, οι Χάζαροι είναι “ Β ” ομάδος κ.λπ.

Αρχάς του 1923 στέλνουν εις την Θεσσαλονίκη ένα ζευγάρι ιατρών διά να εξετάσει την διατροφή των Ελλήνων, επηρεασμένη από τον Ιπποκράτη, ό όποιος έλεγε εις τους ασθενείς ”φάρμακο σου είναι ή τροφή σου”.

Άρα αυτοί σκέφθηκαν, έχει καθιερώσει εις τον Έλληνα υγιεινή διατροφή, ποια είναι όμως ή βασική τροφή ;  Οι   ερευνητές κατέληξαν, σύντομα, ότι βασική τροφή των Ελλήνων είναι το ψωμί. Το ψωμί όμως των Ελλήνων ήταν από Ζειά και όχι από σιτάρι. Εις τα χημικά εργαστήρια συνέκριναν γρήγορα αλεύρι από Ζειά και Σιτάρι και μέχρι το 1926 διαπιστώνουν ότι: Εις τον  εγκέφαλο του ανθρώπου υπάρχει ένας αδένας μεγέθους διδράχμου τον οποίον ονόμασαν “Αμυγδαλή” ή “Αμύγδαλα”. Αυτός ό αδένας  δημιουργεί την μνήμην και την φαντασία εις τους ανθρώπους με 300 διαφορετικές πρωτεΐνες (Αμινοξέα). Αυτές οι πρωτεΐνες διά να συνδεθούν μεταξύ των και να δημιουργήσουν τα συμπλέγματα της μνήμης και να διατηρηθούν αυτά εις τον χρόνο, χρειάζονται μίαν δύναμιν, μίαν κόλλα, διά να κολλήσουν (  λεπτομέρειες περί μνήμης εις το “Αφύπνισις” ).

Αυτήν την κόλλα την προσφέρουν οι τροφές μας και την ονομάζουμε πρωτεΐνη στηρίξεως, πού σημαίνει συγκόλλησης και σταθεροποίησης τής μνήμης.

                                 

                                                                      σιτάρι


Το ψωμί πού τρώμε από το Σιτάρι έχει τελείως διαφορετικές πρωτεΐνες στηρίξεως από το ψωμί από τη Ζειά. Εδώ ακριβώς έγκειται και ή διαφορά τους. Εις το Σιτάρι υπάρχει άφθονη ή γλουτένη. 

                                                                                        σιτάρι

Ή γλουτένη είναι μία ισχυρή κόλλα και χρησιμοποιείται ως φυσική κόλλα υπό των ανθρώπων στην καθημερινή ζωή των. Ή γλουτένη όμως ως πρωτεΐνη – στηρίξεως- (συγκόλλησης) των πρωτεϊνών του εγκεφάλου διά την δημιουργία τής μνήμης είναι καλή μέν, διότι δημιουργεί ισχυρά μνήμην, αλλά περιορισμένη, διότι συγκολλά περισσότερες πρωτεΐνες των απαιτούμενων και περιορίζει το απόθεμα αυτών. Αποτέλεσμα είναι να περιορίζει την μνήμην εις πολύ λίγες εικόνες.

Έτσι καταστρέφει την φαντασία και το δημιουργικό πνεύμα. Είναι δε εγκληματική, διότι έμμεσα καταστρέφει την υγείαν και το πνεύμα, την πρόοδο και τον πολιτισμό του ανθρώπου. Ή γλουτένη του σιταριού καταστρέφει την υγείαν, το πνεύμα, την μεγαλοφυία, τον πολιτισμό της ανθρωπότητας, διότι ως ισχυρή κόλλα επικολλάται εις τα τοιχώματα όλων των αγγείων πού διέρχεται, πεπτικούς σωλήνες, έντερα, φλέβες, αρτηρίες κ.λπ. Ένεκα τούτου παρακωλύει την σωστή πέψη, κενώσεις και κυκλοφορία του αίματος, με τις αντίστοιχες επιβαρύνσεις εις την υγείαν.

Εις τον εγκέφαλο ως πρωτεΐνη στηρίξεως κολλά ισχυρά τις πρωτεΐνες τής μνήμης με αποτέλεσμα, ό,τι παραστάσεις και ιδέες βίωσε το παιδί εις την ηλικία 3-7 ετών, όσο λανθασμένες και αν είναι, όσο πιο δυνατές και ξεκάθαρες αποδείξεις περί πλάνης του και αν του παρουσιάσεις αργότερα, δεν πρόκειται ως ενήλικας να απορρίψει τις αποθηκευμένες μνήμες και δοξασίες του περί θεού, πολιτικής, κ.λπ. .Γι' ’αυτό ακριβώς οι θρησκείες, οι Δικτάτορες, οι εξουσιαστές μας με διάφορα τεχνάσματα και ωραία λόγια προσπαθούν να ποδηγετήσουν τα παιδιά από μικρή ηλικία και σοφίστηκαν τα κατηχητικά, τις πολιτικές νεολαίες.

Οι Δικτάτορες και οι Τραπεζίτες εισήγαγαν την πολιτική εις τα σχολεία με πρόφαση, δήθεν, την προπαρασκευή ενήμερων πολιτών, ενώ στην ουσία εκπαιδεύουν τυφλούς δούλους του τραπεζικού συστήματος. Όποιος από εσάς πιστεύει εις την ανεξάρτητο σκέψη των ανθρώπων, ας αγωνισθεί διά την κατάργηση του συνδικαλισμού εις όλα τα σχολεία, πλην πανεπιστημίων. Επομένως ή γλουτένη του σιταριού είναι και ή τροχοπέδη τής εξελίξεως και του πολιτισμού.
Ταυτοχρόνως, τροχοπεδεί και την ελευθέρα σκέψη και πνευματική άνοδο του ανθρώπου και τον καθιστά δούλο του ιερατείου, του κατεστημένου, διότι αγωνίζεται και θυσιάζεται δια αξίες πού του ενέπνευσαν τα οργανωμένα συμφέροντα και όχι ή φύσις. Είναι όλοι οι αγώνες του εναντίον των φυσικών νόμων.

Αντίθετα ή πρωτεΐνη στηρίξεως της Ζειά (πληθυντικός Ζειαΐ) διασπάται από τα ένζυμα και αφομοιώνεται σαν καλή τροφή από τον οργανισμό. Αυτό το χαρακτηριστικό της την κάνει πολύτιμη εις τον ανθρώπινο οργανισμό. Διότι ενώ χρησιμεύει ως πρωτεΐνη “στηρίξεως” (συγκόλλησης – σταθεροποίησης) εις τις πρωτεΐνες μνήμης του εγκεφάλου, δεν μπλοκάρει αυτόν, δεν δημιουργεί σταθερές και αναλλοίωτες ενώσεις σαν βαρίδια στον εγκέφαλο, ως ή γλουτένη του σιταριού, και αφήνει τον εγκέφαλο να λειτουργεί ελεύθερα να συλλαμβάνει, να σκέπτεται νέες ιδέες, δοξασίες, να δημιουργεί όνειρα, φαντασία, επιστήμη, κ.λπ.
Οι αρχαίοι Έλληνες το γνώριζαν πολύ καλά αυτό, δι’ αυτό εκτρέφοντο μόνο με Ζειά γνώριζαν ότι ή Ζειά τρέφει το πνεύμα.

                                                                                              ζέα

Αυτό μας το λέει ό Αισχύλος εις το ύμνο του προς την Δήμητρα:
“Δήμητερ ή θρέψασα τήν έμήν φρένα είναι με άξιον τών σων μυστηρίων”(Αισχύλος)

Αργυρός στατήρας από το Μεταπόντιο της Ιταλίας με αναπαράσταση της Ζέας ( Triticum dicoccum ) 6ος αιώνας πΧ 

Επίσης δεν φράσσει τα αγγεία πού διέρχεται, φλέβες, αρτηρίες, κ.λπ. Δεν παρουσιάζει τις πολλές ασθένειες πού παρουσιάζει ή γλουτένη .Επί πλέον ή Ζειά περιέχει άφθονα βιταμίνη Ο και πολλά ιχνοστοιχεία πού χρειάζεται ό οργανισμός μας, συν το αμινοξύ “Λυσίνη” το πολυτιμότατο συστατικόν  δια τον οργανισμό μας, πού σήμερα οι άνθρωποι το αγοράζουμε πανάκριβα ως συμπλήρωμα τής διατροφής μας, ενώ θα το είχαμε από το ψωμί της Ζειάς δωρεάν.

Η Ζειά:

                          

1.- Βοηθάει στην απορρόφηση των θρεπτικών συστατικών (ca, mg) κ.ά.
2.- Καταστέλλει τις φλεγμονές πού χρονίζουν στον οργανισμό και  καταστρέφουν τα υγιή κύτταρα.
3.- Καταστέλλει τα ένζυμα του καρκινικού κυττάρου (εμποδίζει την ανάπτυξη και μετάσταση του καρκίνου).
4.- Περιέχει το βασικό άμινοξύ Λυσίνη (Lycin) πού ενισχύει το ανοσοποιητικό σύστημα και είναι το βασικό στοιχείο στην  βιοχημική λειτουργία του εγκεφάλου.

Εκτός των ανωτέρω τα αρτοπαρασκευάσματα από αλεύρι Ζειάς είναι εύγεστα και ασυγκρίτως νοστιμότερα από τα αντίστοιχα με αλεύρι σιταριού.

Εάν δέ φάτε ψωμί ή μακαρόνια από Ζειά θα ερωτήσετε, τον κρέμασαν οι Έλληνες αυτόν που

τους στέρησε αυτήν την ασύγκριτη απόλαυσιν;                                                                                   Θα πάρετε την απάντηση ότι, του στήνουν συνεχώς ανδριάντες σέ πλατείες, στην Βουλή, και δίδουν το όνομα του στις λεωφόρους για να μην τό ξεχάσουν ποτέ. Και τότε θα διερωτηθήτε, τί φταίει; Να φταίει άραγε ή μεγάλη πανουργία και εμπειρία των κοσμοκρατόρων μόνον, ή μήπως ή δουλικότης των μωροφιλόδοξων και λοιπών οργανωμένων στις μυστικές εταιρείες των;

Νομίζω πώς όλα αυτά δεν θα ήταν αρκετά να τυφλώσουν τον λαό μας και δεν θα έπετύγχανον, εάν δεν υπήρχε το ακαλλιέργητο, το πρωτόγονο ΕΓΩ του, το όποιο αντιδρά σκληρά και δεν δέχεται το αντίθετο, όσο καθαρά και αν απόδειξης την πλάνην του. Με το ακαλλιέργητο ΕΓΩ δεν δύναται να παραδεχθεί ότι οι γονείς του πλανήθηκαν, διότι τότε αισθάνεται ότι μειώνεται ή προσωπικότητα του και το κύρος του, ενώ το καλλιεργημένο ΕΓΩ, όταν πεισθεί ότι έπλανήθη το παραδέχεται αμέσως με ψηλά το κεφάλι και υπερήφανα, διότι έτσι νοιώθει ότι είναι ισχυρό, επειδή υπεβλήθη τών ενστίκτων και τής μικροπρέπειας. Ερευνώντας ή επιτροπή, πού αναφέραμε πιο πάνω, το διαιτολόγιο τών αρχαίων Ελλήνων έμεινε έκπληκτος.

Οι  αρχαίοι δεν έτρωγαν ψωμί από σιτάρι. Το σιτάρι το είχαν ως τροφή τών ζώων και το (ονόμαζαν πυρρό. Έτρωγαν μόνον ψωμί από Ζειά ή Κριθάρι και έν ανάγκη μόνον από κριθάρι ανάμεικτο με Σιτάρι. Ό Μέγας Αλέξανδρος έτρεφε την στρατιά του μόνο με Ζειά, διά να είναι οι άνδρες του υγιείς και πνευματικά ανεπτυγμένοι. Αν οι αρχαίοι Έλληνες έτρωγαν ψωμί από σιτάρι δεν θα είχαν τόσο υψηλήν πνευματικήν άνάπτυξιν. Μόλις οι κοσμοκράτορες διάβασαν αυτήν την έκθεση τής επιτροπής, δίδουν εντολή το 1928 να αναιρεθεί αμέσως ή καλλιέργεια Ζειά στην Ελλάδα, και μόνον στην Ελλάδα.

Διά να μειώσουν με το σιτάρι την πνευματικήν άνάπτυξιν των Ελλήνων, μειώνοντας την αντίληψη τους και οργανώνοντας ταπεινή εκπαίδευση των παιδιών τους και διδάσκοντας τις πολιτικές τους εις τα σχολεία και πολιτικοποιώντας τα εις τα κόμματα που αυτοί ελέγχουν απόλυτα, για να ποδηγετήσουν πλήρως εις πρώτον χρόνο τους Έλληνας. Ενώ τώρα αναμειγνύοντας τους με αλλοδαπούς, θέλουν να τους εξαφανίσουν τελείως. Ναι άλλα πώς θα το επιτύχουν αυτό; Αμέσως δίδουν εντολή είς τον τέκνο των τον Βενιζέλο να επιστρέψει στην Ελλάδα και να εξαφάνιση την Ζειά. Οπότε βλέπουμε τον Βενιζέλο να επιστρέφει στην Ελλάδα μετά από 8 χρόνια αυτοε­ξορίας του, να ανασκουμπώνεται και να ορμά σαν λέων κατά τής Ζειάς.

Μέσα σέ 60 χρόνια μόνον αλλοίωσαν την πνευματική υπεροχή του σκέπτεσθαι τών Ελλήνων, τους έκαναν αδιάφορους, άβουλους, με μετρίαν αντίληψίν και φιλάσθενους και τώρα με τους αλλοδαπούς επιδιώκουν τον πλήρη εξαφανισμό τής φυλής των, ενώ συγχρόνως ξοδεύουν δισεκατομμύρια δολάρια οι φιλεύσπλαχνοι διά να μην εξαφανισθούν οι οχιές, κόμπρες, πάντα και άλλα ζώα και ερπετά.

Όλα τα ανωτέρω περί Ζειά, γλουτένης  και σωστής διατροφής με λεπτομέρειες και τάς παραμέτρους όλων αυτών και την ύγιεινήν θα τα  βρείτε εις τα  εμπνευσμένα και καλομελετημένα βιβλία  “Τό Όλον” και Τό «ΌΛ-ΟΝ»                                                        Ένα βιβλίο για την “ΊΑΣΗ”, του πρωτοποριακού μελετητή Μιχάλη Γρηγορίου.

Προς τα τέλος του 1928 ό “Εθνάρχης” μας Βενιζέλος, προφανώς μετά από κάποια εντολή, με της Αμύνης τα Παιδιά, τυφλά εις τον νουν και την κρίσιν, και διψασμένα το πώς να ευχαριστήσουν καλλίτερα τον αρχηγόν των κήρυξαν τον πόλεμο κατά της Ζειάς και, έφορμήσαντες ακαταμάχητοι, νίκησαν νίκη λαμπρά και εις βραχύτατο χρόνο 4 ετών δεν υπήρχε εις την Ελλάδα ούτε ένα σπυρί Ζειάς για σπόρο. Είπαν εις τον λαό ότι ή Ζειά είναι ζωοτροφή, δι’ αυτό τα λεξικά την γράφουν έκτοτε ζωοτροφή και ότι είναι βλαβερή στην υγεία. Αυτό το πρόβαλαν έντονα τα ΜΜΕ και σέ 4 χρόνια έξηφανίσθη η Ζειά.

Όλοι οι Έλληνες εγκατέλειψαν την Ζειά μόνον ένας από όλους κράτησε σπόρο Ζειάς. Και σήμερα 2010 καλλιεργεί Ζειά μόνον ένας ό Γ.Α. είς ένα χωριό και κατασκευάζει μακαρόνια από αλεύρι Ζειάς, τα όποια είναι υπερβολικά νοστιμότερα από τα μακαρόνια του σίτου. Την επίθεση του κατά τής Ζειάς ό “εθνάρχης” μας την άρχισε με την αθρόα εισαγωγή αλεύρων σίτου υπό τών φίλων του.

Οι φίλοι του έγιναν πάμπλουτοι και ξέσπασε τότε το μέγα διά την εποχή και γνωστό ως “Σκάνδαλο τών αλεύρων”. Μέσα εις 4 χρόνια οι Έλληνες είχαν ξεχάσει την Ζειά τελείως και οι φίλοι του Βενιζέλου έγιναν δισεκατομμυριούχοι από την εισαγωγή τών αλεύρων του σίτου. Αν σήμερα θελήσετε να επαναλάβετε αυτό για το σιτάρι ή κριθάρι ή κάτι άλλο, δεν θα το πετύχετε ούτε σέ 50 χρόνια. Τόσο πολύ είχε τυφλώσει και πειθαρχήσει ό Βενιζέλος τους οπαδούς του. Αυτό βέβαια είναι εχθρική ψυχολογία.

Θέλουν τους οπαδούς τους τελείως τυφλούς στην σκέψιν καί δούλους. Καί δέν ήρκέσθη μόνον είς τήν έξαφάνισιν του σπόρου ό “εθνάρχης” μας, επέτυχε νά σβήση τήν Ζειά από τήν μνήμην καί τήν γλώσσαν τών Ελλήνων. Αυτό θά πή τέλειον έγκλημα. 

Αποδείξεις:Εσείς έγνωρίζατε τήν λέξιν Ζειά πριν λίγα χρόνια, όταν ήρχισε νά προβάλεται άπό εμάς στά κανάλια; Εύρήκατε τήν λέξιν σέ λεξικό πού συντάχθηκε μετά τό 1930; Δεν θά τήν εύρητε, μήν ψάχνετε. ΑλλΆ και αν κάπου τήν εύρητε, θά τήν έξηγεί ώς ζωοτροφή… Μόνον εις τυχόν ανατυπωθέντα παλαιά λεξικά θά τήν εύρητε, ή εις τό των Άγγλων “LINDELL & SCΟΤΤ”, τό όποιον δέν τήν εξηγεί σωστά.Εις τό “ΗΛΙΟΣ” πού είναι πιο ενήμερο και σοβαρό λεξικό γράφει: Ζειά ή Ζέα… τήν Ζέαν τήν μάϊδα πού είναι ό γνωστός αραβόσιτος και κοινώς αραποσίτι”. Αραβόσιτος όμως είναι κοινώς τό Καλαμπόκι.

                                    

Ή Ζειά όμως ώς φυτό είναι κάτι σάν σιτάρι και κριθάρι, δέν έχει καμμία σχέσιν στην όψιν μέ τό καλαμπόκι, άλλα και τό σπυρί του είναι ώς του σιταριού πιό πεπλατυσμένο καί χονδρό.Ή Ζειά μέ τον Σΐτον είναι όπως ή Νερατζιά μέ τήν πορτοκαλιά.

Αν άπό άπόστασιν 50-1ΟΟμ. κοιτάζεις τήν Νερατζιά είναι όμοια μέ τήν πορτοκαλιά. Καί τό νεράτζι μέ τό πορτοκάλι, ένώ έξωτερικώς είναι όμοια, εις τήν πραγματικότητα έχουν μεγάλες διαφορές εις τά συστατικά των. Αυτό ακριβώς συμβαίνει καί μέ τους σπόρους της Ζειας και του Σιταριού.

Δέν θά έκανε ό Ι. Πασσάς αυτό τό λάθος, έάν δέν έξηφάνιζε και τήν βιβλιογραφία περί Ζειά ό “εθνάρχης” μας, όπως ό Σαούλ – Παύλος τήν βιβλιογραφία των αρχαίων Ελλήνων. Εκεί όμως πού έμεινα εμβρόντητος είναι όταν διάβασα τήν “Οδύσσεια” ραψωδία δ (4)-603-604, τό αρχαίο: “Ω έν μέν λωτός πολύς, έν δέ κύπειρον πυροί τε ζειαί τε ίδ’ εύρυφυές κρίλευκον”. Ό Κ. Δούκας ερμηνεύει: “όπου υπάρχει τριφύλλι πολύ, καί κύπερι, καί σιτάρια καί ζωοτροφές κι εύρύφυτο κριθάρι λευκό”. Πώ! Πω!… Ό κ. Δούκας ό έκλεκτώτερος ερμηνευτής έκανε λάθος;

Ένώ οί “Ελληνες χρησιμοποιούσαν πυρούς (σιτάρια) γιά ζωοτροφές καί τήν ζειά γιά ψωμί, ερμήνευσε τήν ζειά ώς ζωοτροφές, διότι ό Βενιζέλος είχε εξαφανίσει από τήν βιβλιογραφίαν καί άπό τήν μνήμην τών Ελλήνων τήν ζειά ή ζέα.Τό δημητριακό Ζειά η φύσις τό έδώρισε είς τους λαούς του Αιγαίου. Αργότερα οί Έλληνες μετανάστες τό μετέφεραν καί είς άλλες χώρες.
Τό σιτάρι ήτο φυσικό δημητριακό τών βορείων περιοχών. Οί Έλληνες τό έφεραν είς τήν Ελλάδα καί τό έκαλλιέργησαν ώς ζωοτροφή, αρκετά χρόνια πρό του Τρωικού Πολέμου, όταν ήρχισαν τό εμπόριο μέ τις βορείως του Ευξείνου Πόντου χώρες.Οι Βόρειοι λαοί αντί χρημάτων, που δέν είχαν, έπλήρωναν τα είδη πού ήγόραζαν άπό τους Έλληνας έμπορους μέ σιτάρι και έτσι ήλθε εις την Ελλάδα τό σιτάρι.

Εις τό διαδίκτυο, έάν γράψετε τήν λέξιν “Ζειά”, θά εκπλαγείτε. Θά διαβάσετε πάρα πολλά, εις τήν παράγραφο”ΣΤΗΝ ΣΥΜΠΑΝΤΙΚΗ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΟΤΑΤΗ ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ ΤΟΥ ΑΛΦΑΒΗΤΟΥ” (ύμνοι Όρφέως, Ομηρικά έπη, Μύθοι), διαβάζουμε: «Ή πόλη τών Αθηνών ονομα­ζόταν και Ζείδωρος, διότι έπί του εδάφους της έκαλλιεργειτο έκτος άπό τήν έλαία και τό δημητριακό ζειά. Τό ζειά μέ τό ζήτα δηλώνει ζωή, μέ τό εψιλον γιώτα τήν μακρά πορεία και μέ τό άλφα που είναι τό πρώτο στοιχείο τό άριστον, τήν παρουσία του Αιθέρα (τό στοιχείο πού βρίσκεται παντού και δομεί τά πάντα είναι ό Αιθέρας), άρα ζειά σημαίνει μακροζωία».

Τήν Ζειά φορτοεκφόρτωναν άπό ένα λιμάνι του Πειραιώς που έξ αυτής έλαβε τό όνομα Ζέα, και μέχρι σήμερα τό λιμάνι ονομάζεται Ζέα.Και τώρα πώς επεβλήθη ή ζειά νά ερμηνεύεται εις ορισμένα λεξικά ώς ζωοτροφή. Εις τό διαδίκτυο χειριζόμενοι τήν λέξιν “Ζειά” εις τήν ΙΛΙΑΔΑ – ραψωδία Ε, στίχοι 121-240 διαβάζουμε: «…παρά δέ σφίν έκάστω δίζυγες ίπποι έστάσι κρί λευκόν έρεπτόμενοι και όλύρας» (195). Πιό κάτω ό μεταφραστής, ελαφρά τή συνειδήσει, ή καλοπληρωμένος μεταφράζει: «…εις κάθε αμάξι είναι σιμά ζευγαρωτά πουλάρια, στέκουν και τρώγουν τήν ζειά και τό λευκό κριθάρι».

Έδώ δολοφονείται ή Ζειά, διότι ό μεταφραστής, μεταφράζει τήν ζωοτροφή “όλύρας” εις “ζειά”. Οι μεταγενέστεροι αντιγράφουν από αυτό ζειά = όλύρας = ζωοτροφή, ένώ ό Όμηρος εγνώριζε και τά δύο, ζειά και όλύρας, και έγραφε πάντα τό ορθόν, αυτό που ήθελε και έπρεπε νά διδάξη. Έδώ γράφει σαφώς: «κρι λευκόν έρεπτόμενοι και όλύρας».

Όχι ζειά, όπως ελαφρά τήν συνείδησιν και βαρυτάτην άγνοια γράφουν οι μεταφρασταί.Από τις έρευνες που έκανα, κατέληξα ότι όλύρα ώνόμαζαν τόν σημερινόν “Οροβον κοινώς ρόβην ή τό ρόβι. Πρόκειται διά τήν πιό δυνατή και αγαπητή εις τά ζώα τροφή. Ομοιάζει μέ τό βίκο (άγριαρακά). Είναι ή πιό θρεπτική τροφή τών ζώων, άλλα είναι βλαβερή διά τόν άνθρωπον.Ή όλύρα εκαλλιεργείτο από αρχαιοτάτων χρόνων εις την Ελλάδα ως ζωοτροφή. Ήτο μεσογειακό φυτό (Λεξικό “ΗΛΙΟΣ”, λήμμα Όροβος).

Είναι λογικόν νά κατάληξη μέ τόν χρόνο ή όλύρα εις όροβο. Εις τό λεξικό “LINDELL & SCΟΤΤ” θά τήν βρήτε ώς Σίκαλιν η Αγριοσίκαλιν, αυτήν τήν σύγχυσιν έκαλλιέργησαν οι φιλέλληνες… διά νά ξεχάσουμε τήν Ζειά.

Ή Ζειά καλλιεργείται σήμερα εις πολλές χώρες τής Ευρώπης και εις τόν Καναδά εις μεγάλην εκτασιν, φέρει δέ όνομα ανάλογο τής γλώσσης έκαστης χώρας. Οι Ιταλοί τήν ονομάζουν Faro, οί Γερμανοί Dingel, κ.τ.λ. Οί Έλληνες εισάγουμε σήμερα αλεύρι Ζειά άπό τήν Γερμανία μέ τό όνομα Ντίνγκελ, ώς μή περιέχον γλουτένη, αντί 6,45 Εύρώ, ήτοι τό αγοράζουμε Δέκα φορές άκριβώτερα άπό τό σιταρένιο.

Γ. Γ. ΑΫΦΑΝΤΗΣ «Ο ΙΣΤΟΡΙΚΟΣ ΕΜΠΑΙΓΜΟΣ» ΣΣ. 443-451

Περιγραφή: Πρόκειται για ντυμένο σιτάρι δίκοκκο. Το αρχαιότερο ίσως δημητριακό και βασικό συστατικό της διατροφής των αρχαίων. Ορισμένες φορές συγχέεται με το ασπροσίτι (γερμαν. Dinkel), ή την Σίκαλη, ή ακόμα και με το καλαμπόκι, μια και η λέξη Zea (Zea mais) είναι η επιστημονική ονομασία του αραβοσίτου. Περιέχει υψηλά ποσοστά του αμινοξέος λυσίνη που καθιστά τα ζυμαρικά που παράγονται από τη Ζέα, ιδιαίτερα εύπεπτα. Αυτό άλλωστε είναι και το κύριο ζητούμενο της “βελτίωσης” των σιτηρών. Τα ζυμαρικά αυτά μπορεί να τα αναζητήσει κανείς στα καταστήματα βιολογικών προϊόντων.

Ορισμένες πηγές αναφέρουν ότι ο ασπρόσιτος (ασπροσίτι) είναι το δημητριακό ζέα. Με το δημητριακό Dinkel αντί για το κριθάρι, φτιάχνεται η ομώνυμη μπύρα, όμως το δημητριακό αυτό δεν είναι η ζέα (όπως αναφέρεται σε ορισμένες πηγές), διότι η Λατινική του ονομασία είναι Triticum spelta. 

Ιστορία: Δείγματά Ζέας έχουν βρεθεί σε ανασκαφές προϊστορικών οικισμών σε όλο τον ελλαδικό χώρο με παλαιότερο αυτό της Μικράς Ασίας που χρονολογείται 12.000 χρόνια π.χ. Ήταν ένα από τα πρώτα δημητριακά που “εξημέρωσε” ο άνθρωπος και βασικό καλλιεργήσιμο είδος της πρώιμης γεωργίας της Εύφορης Ημισελήνου (Fertile Crescent), δηλαδή της Παλαιστίνης, της Συρίας, του Ευφράτη και του Τίγρη ως τον Περσικό κόλπο. Δείγματα της εκμετάλλευσης του που χρονολογούνται 10.000 χρόνια πριν, έχουν βρεθεί και στην Βόρεια Αφρική.

Για χιλιάδες χρόνια παρέμενε το κυριότερο δημητριακό της Μέσης Ανατολής και της Βόρειας Αφρικής. Μετέπειτα αντικαταστάθηκε από το Triticum turgidum (Durum) το οποίο πιθανά να δημιουργήθηκε από το Triticum dicoccum με μετάλλαξη. Οι αγρότες προτίμησαν το νέο αυτό δημητριακό λόγο του ότι ο σπόρος αποχωριζόταν από το φλοιό με μεγαλύτερη ευκολία. Το δημητριακό Triticum dicoccum ή αλλιώς Emmer ή aja όπως ονομάζεται στην Αφρική, έφτασε στην Αιθιοπία πριν από 5.000 ή και περισσότερα χρόνια και έχει επιζήσει μέχρι τις μέρες μας. (Έχει επιζήσει επίσεις σε μικρής κλίμακας παραγωγή και στην πάλαι ποτέ Γιουγκοσλαβία, Ινδία, Τουρκία, Γερμανία (Βαυαρία), Γαλλία και αλλού (σύμφωνα με τον J. Harlan)).

Ιστορικές αναφορές: Αναφορά στην καλλιέργεια αυτού του δημητριακού στην Λακωνική πεδιάδα κάνει και ο Όμηρος λέγοντας: “πυροί τε ζειαί τ’ ήδ’ εύρυφανές κρί λευκόν”. Αλλά και στην Παλαιά Διαθήκη γίνεται αναφορά “31 Εκτυπήθησαν δέ το λινάριον και η κρίθη διότι η κρίθη ήτο σταχυωμένη, και το λινάριον καλαμωμένον 32 ο σίτος όμως και η ζέα δεν εκτυπήθησαν, διότι ήσαν όψιμα”. [Έξοδος 9: 31, 32]. Από βρίζα (όλυρα στο αρχαίο κείμενο) παρασκευαζόταν ψωμί, σε μέρες πείνας, καθώς ήταν είδος σιτηρού δεύτερης σειράς. Αυτό συνέβη κατά την έβδομη πληγή της Αιγύπτου. [Ησαΐας 28:25]

Χρησίμευε και ως τροφή των αλόγων, όταν ακόμα δεν είχε ωριμάσει. Μπορεί την ζέα να την χρησιμοποιούσαν ως τροφή για τα άλογα, αλλά για τους Ρωμαίους ήταν τροφή εκστρατείας. Κατά την Ομηρική εποχή πιθανολογείται ότι η Ζέα χρησιμοποιείτο ως ζωοτροφή. Ο Ηρόδοτος (5ος αι. π.Χ.) αναφέρει ότι οι Αιγύπτιοι παρασκεύαζαν ψωμί αποκλειστικά από ζέα και περιφρονούσαν το σιτάρι και το κριθάρι. Ο θεόφραστος (4ος αι. π.Χ.) διακρίνει σαφώς τη ζέα από την όλυρα, χαρακτηρίζοντας την πρώτη ως το πλέον αποδοτικότερο μεταξύ πολλών άλλων δημητριακών.

Σύμφωνα, με τον Πλίνιο τον Πρεσβύτερο και τον Διονύσιο τον Αλικαρνασσέα, η ζειά (όλυρα) είχε καλλιεργηθεί αποκλειστικά ως το μοναδικό δημητριακό από τους πρώτους Ρωμαίους στην αρχή της ιστορίας τους και αυτό αποδεικνύεται και από τη χρησιμοποίηση τους σε όλες τις θρησκευτικές τελετές τους. Ο γιατρός Γαληνός (2ος αι. π.Χ.) αναφέρει την όλυρα ως το τρίτο σε θρεπτική αξία δημητριακό μετά το κριθάρι και το σιτάρι, ενώ όπως μας πληροφορεί ο Διοσκουρίδης (1ος αι. μ.Χ.) στην εποχή του ήταν διαδεδομένη μια πανάρχαια συνήθεια των Ελλήνων και των Ρωμαίων: η μίξη χονδροαλεσμένων κόκκων ζέας και σιταριού, που λεγόταν “κρίμνον”, και το οποίο ήταν ένα παχύρρευστο θρεπτικό ρόφημα που ονομαζόταν “πολτός” (χυλός). Η θρεπτική του αξία είναι αδιαμφισβήτητη, άλλωστε δεν είναι τυχαίο που η ετυμολογία της λέξης “ζείδωρος” (αυτός που δωρίζει ζωή) προέρχεται από αυτό το δημητριακό. Ζει (ζειαί (πληθυντικός του ζειά)) + δώρος (δώρον) [Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας/ Γεώργιος Δ. Μπαμπινιώτης, Αθήνα, Κέντρο Λεξικολογίας, 1998]. (Ζειά + δωρέομαι) δωρούμενος (δίδων, παράγων) ζειάς [Λεξικόν Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσης/ Ιωάννου Δρ. Σταματάκου, Αθήνα, Βιβλιοπρομηθευτική, 1994]. Μετά από μακρόχρονη λησμονιά, οι νεότεροι επιστήμονες το “ανακάλυψαν” ξανά και κυρίως μετά τις έρευνες του Άγγλου Allen. Οι έρευνες αυτές έδειξαν ότι η Ζέα περιέχει 40% περισσότερο μαγνήσιο από τα άλλα δημητριακά. Το συστατικό αυτό βοηθά στην αντιμετώπιση των κραμπών που εμφανίζονται συνήθως μετά από πολύωρη ποδηλασία. Το μαγνήσιο επιπλέον ενεργοποιεί τις ενζυματικές διαδικασίες του μεταβολισμού.

Μια μελέτη για όλα τα αρχαία σιτηρά: εδώ